پیرزنی، تنها دو کوزه داشت؛ یکی سالم و دیگری شکسته. روزی کوزه‌ی سالم کوزه‌ی شکسته را مسخره می‌کند و او را به درد نخور می‌داند. پیرزن که قضیه را متوجه می‌شود، مسیری پُر گل را به کوزه‌ی شکسته نشان می‌دهد که هر روز در راه بازگشت از چشمه با قطره‌هایی که از آن می‌ریزد، آبیاری می‌شوند. کوزه پی به ارزش خود می‌برد.