از غم تو شعله ورشد آسمان ، 

                                   وکوه

ذره ذره ذوب شد

اینک این زمین به درد های گونه گونه مبتلاست 

جان زخمی اش  

سربه سر

 شبیه کوچه های کربلاست 

حضرت امید

حضرت سه ساله ی شهید

این زمین خسته رانگاه کن 

با عروسکی که نذر توست آمده 

تابپرسداین سوال را 

می شود تو مادرش شوی 

می شود شفیع روز محشرش شوی؟